فضائل امام مهدی در سوره شمس
فضائل امام مهدی در سوره شمس و دلالت ارتباط آیات قران با مهدویت
متن:
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا
ترجمه:
و قسم به روز هنگامی که جهان را روشن سازد.
آیه 3 سوره شمس
بیان آیه:
سید عبدالحسین طیب در جلد هیجدهم اطیب البیان ذیل این آیه بیان داشته که آفتاب تا غروب آن، و در همان اخبار نهار را بأئمه اطهار تفسير فرموده و جلوه آن بظهور حضرت بقية اللّه و دوره رجعت ائمه اطهار که بكلي ظلمت كفر و شرك و ضلالت و فساد و ظلم و فسق و فجور را برطرف ميفرمايند و ريشه‌كن ميكنند تا دامنه قيامت که دستگاه دنيا برچيده ميشود.
در جلد هشتم کافی، جلد ببیست و چهارم بحار الانوار، جلد دوم تفسیر القمی و جلد اول المناقب از ابو محمد نقل شده که گوید از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: مراد از وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها چیست؟ فرمود: مقصود از آن امام برحق از نژاد فاطمه (سلام الله علیها) است که از دین رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پرسش شود و آن را برای کسی‌که پرسیده است روشن کند و خدا از گفتار او حکایت کرده است و فرموده است: وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها.
همچنین استرآبادی در تاویل الایات الظاهره از امام صادق (ع) نقل کرده که وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها؛ منظور قائم آل محمّد (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. این روایت در جلد هیجدهم از تفسیر اهل بیت علیهم السلام نیز نقل شده است.
در جلد بیست و چهارم و پنجاه و سوم از بحار الانوار و همچنین در تفسیر فرات کوفی نقل شده حارث اعور به امام حسین (علیه السلام) عرضه کرد: «فدایت شوم! ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! درباره‌ی آیه: وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها بفرمایید». فرمود: وای بر تو ای حارث! منظور از خورشید محمّد (صلی الله علیه و آله) است و منظور از ماه امیرالمؤمنین (علیه السلام) است که به‌دنبال پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌آید و منظور از روز، قائم آل محمّد (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند.
همچنین از رسول خدا (ص) نیز روایتی نقل شده که وَ النَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا یعنی امامان از ما اهل بیت (علیهم السلام) که در آخرالزّمان وارث زمین می‌شوند و آن را از عدل و داد پر می‌کنند. یاور آن‌ها یاور موسی (علیه السلام) علیه فرعون است و یاری‌رسان بر ضدّ اهل بیت (علیهم السلام)، یاور فرعون علیه موسی (علیه السلام) است.
