فضائل امام زمان در آیه 54 سوره مائده
فضائل امام زمان در آیه 54 سوره مائده و دلالت ارتباط آیات قران با مهدویت
متن:
یَا أَیُهَا الُّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدُّ مِنْكُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِي اللُّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُهُمْ وَیُحِبُونَهُ أَذِلُّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزُّةٍ عَلَى
الْكَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِي سَبِیلِ اللُّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللُّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللُّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ
ترجمه:
ای ایمان آورندگان هر از شما از دین خود روی گرداند، به زودی خدا قومي را که بسیار دوست دارد و آنها نیزخدا بسیار دوست دارند و نسبت به مومنان فروتن و به کفار مقتدرند، برانگیزاند که در راه خدا جهاد کنند و از نكوهش و ملامت احدی باک ندارند. این فضل خداست که به هر که بخواهد عطا نماید و خداوند را رحمت وسیع بي منتهاست و به احوال همه دانا مي باشد .
آیه 54 سوره مائده
سید هاشم بحرانی در البرهان فی تفسیر القران می نویسد آیه فوق به قانون استبدال اشاره دارد. یعنی جایگزین کردن جامعه ای به جا ی جامعه کنونی به جهت آنکه جامعه کنونی به وظایف خود عمل نکرده است. خلیفه رسول خدا را طرد کرده و در جهاد کوتاهی نموده است و نیز در تطبیق دین خا در جامعه سهل انگاری نموده است.
با مراجعه به روایات پی می بریم که اهل بیت این آیه را بر اصحاب امام زمان تاویل نموده اند. یعنی کسانی هستند که خداوند را دوست دارند و خداوند نیز ایشان را دوست دارد. سلیمان این هارون عجلی می گوید از امام صادق شنیدم که فرمود همانا صاحب امر کحفوظ است اگر تمام مردم دنیا از بین بروند خداوند متعال اصحاب او را گرد او جمع می کند. آنها هستند که خداوند در موردشان آیه 54 سوره مائده را نازل فرمود.
درباره شان نزول این آیه رابات کتفاوت است امت علی الاغلب یحبهم و یحبونه را مربوط به فتح خیبر و حدیث متواتر عَلَم می دانند که رسول خدا فرمود فردا علم به دست کسی می دهم که خدا و پیامبر او را بسیار دوست دارند دو او نیز خدا و پیامبر را بسیار دوست دارند. بهطور مقال ثعلبی که از مفسران اهل سنت است در تفسیر خود چنین گوید که در این قسمت از آیه فَسَوْفَ یَأْتِي اللُّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُهُمْ وَ یُحِبُونَهُ درباره علی نازل شده است. چنان که صاحب نهج البیان نیز به نقل از امامین باقر و صادق گوید که درباره امام مرتضی نازل شده و در تفسیر علی ابن ابراهیم آمده که درباره امام قائم و اصحاب او نازل شده است که در راه خدا مجاهده نمایند. طبرسی در مجمع البیان فی تفسیر القران و بسیاری از علمای شیعه نیز شان نزول آیه را همین روایت ذکر کرده اند.
اما در جلد ششم اطیب البیان سید عبدالحسین طیب نکته را اضتافه نموده و آورده فَسَوف یَأتِي اللُّهُ بِقَومٍ یُحِبُهُم وَ یُحِبُونَهُ ازفاء تفریع و کلمه سوف استفاده تراخی می شود که پس از زمانی که اینها مرتد شدند خدا میاورد قومی را که دارای اینکه صفات باشند و اینکه اختصاص به زمان خاصی ندارد و انچه مشاهده شه از زمان رحلت حضرت رسالت الی زماننا هدا بلکه تا زمان ظهور حضرت مهدی قومی که دارای اینکه صقات مذکوره در این آیه باشند و با مرتدین مجاهده کنند جز امیر المومنین که با ناکثین در جنگ جمل و قاسطین در صفین و مارقین در نهروان و اصحاب علی مانند عمار و مالک اشتر و مشابه آنان و جز حضرت مهدی و اصحابش در زمان ظهور سراغ نداریم.
