فضائل امام زمان در آیه 181 سوره اعراف
فضائل امام زمان در آیه 181 سوره اعراف و دلالت ارتباط آیات قران با مهدویت
متن:
وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ
ترجمه:
و از آنچه خلق کردیم فرقه ای به حق هدایت می کنند و به حق حکم و دادگری می کنند
آیه 181 سوره اعراف
این آیه به آیه هدایت معروف است. فخر الدین رازی در جلد پانزدهم مفاتیح الغیب از جبائی نقل کرده که این آیه دلالت دارد بر اینکه هیچ زمانی خالی از کسی که قیام و عمل به حق کرده و مردم را به آن هدایت کند نیست. در جلد پنجم تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب اثر میرزا محمد قمی مشهدی می گوید : آيه دلالت دارد بر اينكه در هر عصری يك نفر معصوم وجود دارد زيرا مفاد آن اين است كه هادين و عادلين بعضى از خلقند نه تمام آنها و هر كسى كه معصوم نيست هادى و عادل كلى نيست. کلینی در جلد اول الکافی از عبدالله بن سنان نقل می کند از امام صادق در باره این آیه پرسیدیم ایشان فرمودند هُمُ الْاَئِمَّةُ یعنی مقصود از آیه ائمه است. عیاشی جلد دوم در کتاب تفسیر خود به همین مضمون از امام باقر نقل کرده است. همچنین از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: قسم به ذاتى كه جان من در قبض قدرت او است، هر آينه البته متفرق شود اين امت بر هفتاد و سه فرقه، تمام در آتش الّا يك فرقه، بعد آيه را تلاوت، و فرمود: اين جماعتند كه نجات يابند.
در جلد دوم از تفسیر نورالثقلین آمده ربيع بن انس گويد: پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آيه را تلاوت، پس فرمود: بتحقيق از امت من قومى بر حق باشند تا زمان نزول عيسى. و همچنین از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مروى است كه فرمود: اين آيه به شما تعلق دارد، و به قوم موسى نيز مثل شما عطا شد.
قمی روایت نموده این آیه برای آل محمد و اتباعشان است.
در جلد هشتم اطیب البیان فی تفسیر القران سید عبدالحسین طیب در خصوص این آیه آورده بمعروف و ناهين از منكر و مبلغين دين و وعاظ و صلحاء و اتقياء و مؤمنين هستند يَهدُون‌َ بِالحَق‌ِّ دعوت بدين اسلام و ايمان ميكنند و بنده‌گان خدا را نصيحت و ارشاد مينمايند و جلوگيري از فساد و كفر و ضلالت و اخلاق رذيله و افعال سيّئه تا حدّ مقدور ميكنند و به يعني بحق که طبق آنچه عمل ميكنند يَعدِلُون‌َ عدالت حدّ وسط بين افراط و تفريط است و اينکه اقسامي دارد عدالت در عقائد خروج از حدّ غلوّ در حق انبياء و ائمه عليهم السلام مثل نصاري که در حق عيسي عليه السّلام غلوّ كردند و بعض غلات از صوفيه که در حق امير المؤمنين و ائمه طاهرين بلكه ما دون آنها غلو نمودند و از حد تفريط مثل يهود در مورد عيسي و نواصب و عامه عمياء در حق ائمه. و عدالت در اخلاق اتصاف بصفات حميده که حد وسط بين دو دسته اخلاق رذيله است در طرف افراط و تفريط. و عدالت در معاشرت حقوق ديگران را ضايع نكند و حق خود را حفظ نمايد. و عدالت در افعال از معاصي اجتناب كند ترك واجبي نشود و فعل حرامي مرتكب نگردد.
بسیاری از علما با توجه روایاتی مانند آنچه از نور الثقلین آورده شده، بر این باورند که این امت هدایت شده و هدایت کننده یاران امام آخر الزمان هستند.
بیشتر بخوانید:
انتظار مذهب اعتراض
چرایی قیام امام حسین (ع)
فضائل امام زمان در آیه 39 سوره انفال
