شعر نظامی در مورد آیه 62 سوره بقره

آیه 62 سوره بقره:

سخن از حکمت جاودانه در قران است.

مهمترن پیام و جان کلام در قران و دیگر کتب آسمانی این سخن است که رستگاری را در سه گوهر می توان جستجو نمود که هر که بدان دست یابد در مقام اولیا بوده و خوف و حزنی نخواهد داشت.

نخستین آن سه ایمان به خداست. اینهمه نظم خرد را به درگاه او رهنمون می کند. به زبان حکیم طوس

نهان و آشکارا، درون و برون

خرد را به درگاه او رهنمون

نظامی نیز در لیلی و مجنون این گوهر را سفته و تراشیده و با کلام موزون تزیین کرده

بر هر چه نشانه ئ طرازی ست

ترتیب ، گواه کارسازی ست

هر خط که بر این ورق کشیده ست

شک نیست در آنکه آفریده است

سوگند دهم بدان خداییت

کاین نکته بدوست رهنماییت

کان آیینه در جهان که دیده است

کاول نه به صیقلی رسیده است

دومین گوهر ایمان به جاودانگی و نشئه آخرت است تا مرگ نه پایان بلکه به حقیقت انتقال از مرتبه ای به مرتبه ای دیگر در هستی بدانیم آنچنان که لسان الغیب آورده

در ره عشق از آن سوی فنا صد خطر است

تا نگویی که چو عمرم به سر آمد رَستم

سومین گوهر که حاصل دو ایمان اول است، عمل به نیکویی ست به قول سعدی شیرین سخن

نیک و بد چون همی بباید مُرد

خُنُک آن کس که گوی نیکی برد

بنابراین آیه هر کس پیرو هر دین و آیینی باشد اگر به راستی به خدا ایمان و روز جزا ایمان داشه باشد و کار نیکو کند رستگار خواهد شد