خطبه هفتم نهج البلاغه
خطبه هفتم نهج البلاغه
خلاصه خطبه:
- امام علی (ع) به شدت ستمگران و ظلم‌کنندگان را مورد نکوهش قرار می‌دهد.
- تأکید بر مجازات سختی که در انتظار ظالمان است.
- امام (ع) به مسئولانی که از قدرت خود سوءاستفاده می‌کنند هشدار می‌دهد.
- تأکید بر این که سوءاستفاده از قدرت و ظلم در حکومت عواقب سنگینی دارد.
- تأکید بر این که حاکمان باید با عدالت و تقوا رفتار کنند.
- اهمیت اجرای عدالت در جامعه اسلامی.
- بیان این که ظالمان علاوه بر مجازات دنیوی، در آخرت نیز به عذاب الهی دچار خواهند شد.
- یادآوری روز قیامت و حسابرسی نهایی.
زمان ایراد خطبه:
دوره خلافت حضرت علی (ع) بین سالهای 35 تا 40ه.ق
مخاطبان خطبه:
عموم مردم
هدف خطبه:
دلیل اصلی بیان خطبه هفتم، هشدار دادن به حاکمان و مسؤولانی بود که از قدرت خود سوءاستفاده کرده و بر مردم ظلم می‌کردند. امام علی (ع) در این خطبه به نکات زیر اشاره داشت:
- نکوهش ظالمان: امیرالمومنین (ع) ستمگران را به دلیل بی‌عدالتی و ظلم شدیداً نکوهش می‌کند و آن‌ها را به عاقبت شومی که در دنیا و آخرت در انتظارشان است، هشدار می‌دهد.
- هشدار به مسؤولان: بسیاری از مسؤولان آن زمان، در اجرای عدالت کوتاهی کرده و از قدرت خود برای منافع شخصی استفاده می‌کردند. امام علی (ع) با این خطبه آن‌ها را از عواقب چنین رفتاری آگاه می‌سازد.
- تشویق به عدالت: تأکید به اینکه فقط با رعایت عدالت و تقوا، حکومت و جامعه پایدار می‌ماند و حاکمان باید از این اصول پیروی کنند.
- یادآوری قیامت: یادآوری به ظالمان که علاوه بر مجازات‌های دنیوی، روزی خواهد رسید که در پیشگاه خداوند حسابرسی خواهند شد و هیچ ظلمی بدون مجازات نمی‌ماند.
جملات منتخب:
- ستمگران در دنیا نابود می‌شوند و در آخرت به عذابی دردناک گرفتار خواهند شد
- هر کس که از قدرت خود سوءاستفاده کند، گرفتار عذاب الهی خواهد شد
- حکومت بدون عدالت هیچ‌گاه پایدار نخواهد ماند
- آیا نمی‌دانید که روزی در پیش است که همه شما در پیشگاه خداوند حساب خواهید داد؟
