خطبه هشتم نهج البلاغه
خلاصه خطبه هشتم نهج البلاغه:
- امام علی (ع) دنیا را به عنوان جایگاهی ناپایدار و زودگذر معرفی می‌کند.
- هشدار به دنیادوستان و کسانی که شیفته لذت‌ها و زرق و برق‌های مادی هستند.
- دعوت به دوری از دنیا و تقواپیشگی.
- اهمیت زهد و ساده‌زیستی به عنوان راه نجات از فریب‌های دنیا.
- بیان این که مال، مقام و لذت‌های دنیوی همگی موقتی هستند.
- تأکید بر این که دنیا وسیله‌ای برای آزمایش است و نباید هدف اصلی زندگی قرار گیرد.
- یادآوری نزدیک بودن مرگ و فناپذیری انسان.
- تأکید بر این که سرانجام انسان حسابرسی در روز قیامت است.
زمان خطبه:
دوران خلافت امیر المومنین بین سال های 35 تا 40ه.ق
مخاطبان خطبه:
عموم مسلمانان به خصوص ساکنین کوفه
هدف خطبه:
- نکوهش دنیادوستی: امام علی (ع) از شیفتگی مردم به دنیا و لذت‌های زودگذر آن به شدت انتقاد می‌کند و یادآوری می‌کند که دنیا سرابی است که به سرعت از بین می‌رود.
- دعوت به زهد و تقوا: هدف امام (ع) از این خطبه، تشویق مردم به زهد، ساده‌زیستی و پرهیز از زرق و برق دنیا بود تا آن‌ها به جای پرداختن به امور دنیوی، به آخرت و تقوای الهی بیندیشند.
- یادآوری مرگ و آخرت: امام (ع) مردم را به یاد مرگ و فناپذیری دنیا می‌اندازد و تأکید می‌کند که دنیا محل گذر است و سرانجام همه به سوی آخرت خواهند رفت، جایی که در آن باید پاسخگوی اعمال خود باشند.
این خطبه به منظور هشدار به دنیاپرستان و تشویق به تقوا و دوری از فریب‌های دنیوی بیان شده است.
جملات منتخب:
- دنیا مانند سایه‌ای است که زود می‌گذرد و سرابی که ناپدید می‌شود
- مال و مقام دنیا چونان ابری گذراست که به زودی از بین می‌رود
- آگاه باشید که مرگ در کمین شماست و از آن راه فراری نیست
- تقوا پیشه کنید و دنیا را رها سازید، که آخرت سرای جاودان شماست
