خطبه هجدهم نهج البلاغه
خلاصه خطبه هجدهم نهج البلاغه:
- شکایت از ضعف تعهد و کم کاری مردم کوفه و دعوت آنان به جدیت در عمل و مبارزه
- توصیف دشمنان به سازماندهی و هماهنگی آنان در مقابله با اسلام
- تاکید بر اتحاد و انسجام دشمنان در عمل برای اهداف خود
- یادآوری اهمیت جهاد و مبارزه در راه خدا
- معرفی سستی و تعلل مردم به عنوان دلیل شکست از دشمن و و از دست رفتن ارزش های اسلامی
زمان خطبه:
در سال های اولیه خلافت مابین 36 تا 37 هجری قمری
مخاطبان خطبه :
مردم کوفه به ویژه سپاهیانی که در جنگ دچار سستی شده بودند
اهداف خطبه:
- تقویت روحیه جهادی: امام علی (ع) این خطبه را برای بیدار کردن مردم کوفه و سپاهیان خود از خواب غفلت ایراد کرد. هدف او تشویق مردم به جهاد و دفاع از حق در برابر دشمنان بود.
- انتقاد از کم‌کاری و نافرمانی: امام (ع) می‌خواست با نکوهش سستی و نافرمانی مردم، آن‌ها را به مسئولیت‌پذیری و جدیت در عمل دعوت کند.
- هشدار در برابر پیامدهای تفرقه: او می‌خواست اهمیت اتحاد و همبستگی را گوشزد کند و مردم را از پیامدهای خطرناک تفرقه و بی‌توجهی به وظایف آگاه سازد.
- حفظ ارزش‌های اسلامی: این خطبه برای یادآوری اهمیت پاسداری از اسلام و مقابله با انحرافات و دشمنی‌هایی که ارزش‌های اسلامی را تهدید می‌کردند، بیان شد.
جملات منتخب:
- شما را چه شده است که دعوت به حق را پاسخ نمی‌دهید و برای عدالت قیام نمی‌کنید؟
- دشمنان شما با اتحادشان شما را شکست می‌دهند؛ آیا سزاوار است که حق با شما باشد، ولی آن‌ها منسجم‌تر عمل کنند؟
- سستی و تفرقه، سرآغاز نابودی شماست؛ از خواب غفلت برخیزید پیش از آنکه دیر شود
- خداوند کسانی را یاری می‌کند که خود در راه او قیام کنند و از تلاش باز نایستند
