آیه 92 سوره آل عمران با ادبیات:
آیه 92 سوره آل عمران با ادبیات
برّ به معنای نیکویی ست در مقابل هرّ که به معنای زشتی ست. از سیاق آیه بر می آید که برّ مقام و مرتبه ای ست در میان فضیلت ها که شخص به صرف انجام کار نیک به آن نمی رسد اما نیکی به خلق و براوردن آرزوهای انها و مقدم شمردن دیگران بر نفس خویشتن جزو شرایطی ست که برای رسیدن به مقام نیکویی لازم است. مقام نیکویی آن است که آدمی فضیلت نیکویی را بیش از هر چیز طالب باشد و حتی نظر به پاداش و جزای ان نداشته تا نفس ان نیکویی را از هر پاداش برتر بداند.
عارفان گفته اند چون عزیزترین چیز نزد آدمیان جان است پس مصداق اعلای مما تحبون ایثار جان در راه خداست
ندا برامد امشب که جان کیست فدا
بجست جان من از جا که نقد بستانید
دیوان شمس
جان نقد محقر است حافظ
از بهر نثار خوش نباشد
یا به قول سعدی
گر برود جان ما در طلب وصل دوست
حیف نباشد که دوست ، دوست تر از جان ماست
و مقصو عرفا از ایثار جان این است که جان در راه معضوق خرج کرده و هیچ چیز حتی جان را بر معشوق مقدم نداریم
چه باشد دل، چه باشد جان، چه باشد لولو و مرجان
چو نبود صرف دلداری فدای قامت یاری
دیوان شمس
گر نثار قدم یار گرامی نکنم
گوهر جان به چه کار دگرم بازآید
حافظ
گر زر فدای دوست کنند اهل روزگار
ما سر فدای پای رسالت رسان دوست
سعدی
