آیه 266 سوره بقره با ادبیات فارسی
آیه 266 سوره بقره با ادبیات فارسی
یکی از درون مایه ها قران داستان بودن و نبودن است، جوانی هست و دیگر نیست، ثروت هست و ناگاه نیست و … پیام کلی این تمثیلات بیدار کرن انسان به عواقب کارها و بهره گرفتن از هر چیز است. در این صنعتی ادبی با نام تتمیم استفاده شده است با این معنا که شخص در ابتدا سخنی را به اجمال می گوید و سپس با افزودن کلما دیگر ابهامات ذهن خواننده را برطرف می کند. در این آیه نیز ابتدا باغی ترسیم می شود و سئوال می شود آیا دوست دارید باغی داشته باشید که نابود شود؟ آنگاه نوع باغ و محصولش را بیان می کند. پس از بیان کمال و جمال باغ، می پرسد دوست دارید چنین باغی داشته باشید اما سن به کهنسالی داشته باشید؟ در کنهسالی فرزندانی دارید ضعیف و خرد،و آن باغ را ناگاهان طوفانی در بر می گیرد، طوفانی سرد و آتشی. تیر آخر با فاحترقت زده می شود و می بینیم که موثرترین تصویر را از باغ و انکاه نابودی آن و آه و حسرت صاحب آن ارائه داده است. و در انتها آورده که خداوند به این گونه آیات خود را بیان می کند باشد که در آن اندیشه کنید.
یکی از نمونه های این صنعت در ادبیات فارسی این غزل حافظ است:
زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
پیرهن چاک و غزلخوان و صراحی در دست و….
