آیه 10 سوره نسا با ادبیات
آیه 10 سوره نسا با ادبیات فارسی
چگونه ممکن است آدمی درونش پر از آتش باشد و احساس نکند؟
فارابی در فصوص الحکمه آورده : اگر عضوی از اعضای کسی را به افیون بی حس کنند و بر آن آتش نهند، آن کس دردی و سوزشی احساس نخواهد کرد اما پس از چندی که تاثیر دارو از میان برخیزد فریادش برخواهد خواست.
افیون وجدان آدمی ، غفلت است و این غفلت به هشدار تذکر و موعظه زدوده می شود که اگر در حیات نشود در لحظه مرگ در نشئه آخرت خواهد شد.
ناتانیل هاثورن در داستان کوتاهی با عنوان مردی که در سینه اش مار داشت نشان می دهد که چگونه آن شخص در آغاز از وحشت و هراس آکنده می شود و چگونه به تدریج با مار انس گرفته و او را در شیشه نگه میدارد.
استفان کرین نیز در داستان نشان سرخ دلیری قصه جوانی را می گوید که در ابتدا به آزار موری راضی نمی شود اما تخدیر وجدان در او چنان می کند که از کشتن هزار هزار آدم ابایی ندارد.
اروده اند فردی در راه سیب فروشی را دید که دو سبد سیب برای فروش داشت از نظر شکل و ظاهر و… کاملاً یکسان، اما یکی دو برابر دیگری؟ دلیلش را پرسید. فروشنده گفت اولی حاصل زمین و چاه باغ خودمان است اما دیگری در زمین غصبی کاشته شده و آبشخورش نیز به زور از چند صحرایی دزدیده شده است. مردی سر در گوش فروشنده برد و گفت حرامتر از این که مال صغیر و یتیم هم در آن باشد و ارزانتر باشد ندارید؟
این داستان اثر افیون غفلت بر وجدان آدمی ست.
عطار در حکایتی از شبلی نقل می کند روزی سلطان وقت طعامی شاهانه برای سبلی فرستاد و شبلی سگان کوچه را جمع کرد و آن طعام را قطعه قطعه کرد و بین سگان انداخت. آورنده غذا اعتراض کرد که چگونه جرات می کنی و غذای پیشکشی سلطان را برای سگان میریزی؟ شبلی گفت آهسته سخن کن که اگر سگان بفهمند، نخواهند خورد.
عجب اینکه آدمیان آن طعام را که ارگ حیوانی بفهمد نمیخورد، می خورد و غافل است آن مار و افعی و اتش سوزان است.
