آشنایی با سوره کهف :
آشنایی با سوره کهف از قرآن کریم:
- این سوره در جزء پانزدهم و شانزدهم قرار دارد.
- این سوره از سور مکی ست.
- این سوره را کهف ( غار در کوه ) نامیده اند چون آن به داستان اصحاب مهف اشاره شده است
- خرمشاهی در جلد دوم کتاب سوره کهف نام دیگر ان را حائله دانسته به آن علت که حائل بین اتش جهنم و قاریان و عاملان به آن خوانه شده است.
- این سوره جزو سوره های مئون و متوسط ست و حدود نیم جزء قران می باشد
- این سوره در ترتیب کنونی مصحف هجدهمین سوره می باشد.
- این سوره در ترتیب نزول قران شصت و نهمین سوره است
- این سوره 110 آیه، 1589 کلمه و 6550 حرف دارد.
- سوره اسرا اولین سوره از سور هفتگانه مسبحات است که با تسبیح و تقدیس الهی شروع می شود.
- محتوای اصلی این سوره، در بیم و بشارت، دعوت مردم به خداوند و عمل نیکو، فرزند نداشتن خدا و تهدید آنانی ست که برای خداوند فرزند گرفته اند. در بخشی از این سوره دوگانه پرستانی که ملائک یا جنیان یا بندگان صالح را فرزندان خدا می دانند مورد خطاب قرار گرفته اند. در این سوره داستان عجیب اصحاب کهف ، داستان موسی و بنده ای از بندگان خدا و حکایت ذوالقرنین به صورت یک جا بیان شده است.
- داستان های بیان شده در سوره کهف : داستان اصحاب کهف ( آیه 8 تا 26)، داستان موسی و بنده ای از بندگان خدا (حضرت خضر) ( آیه 60 تا 82)، داستان ذوالقرنین (آیه 83 تا 98)
- ازامام صادق(ع) درباره سبب نزول سوره کهف نقل شده است قریش سه نفر را به قبیله نجران فرستادند تا از یهودیان آن دیار مسائلی را بیاموزند و با آن، رسول خدا(ص) را بیازمایند. این سه نفر به سوی نجران رفتند و با علمای یهود دیدار کردند. یهودیان گفتند سه مسئله از او بپرسید، اگر آن طور که ما می‌دانیم پاسخ داد، در ادعایش راستگوست وگرنه دروغ می‌گوید و سپس از او یک مسئله دیگر بپرسید؛ اگر گفت می‌دانم بدانید که دروغگوست. سه مسئله‌ای که قرار شد از پیامبر(ص) بپرسند، احوال اصحاب کهف، داستان حضرت موسی با آن عالِم (خضر) و سرگذشت فردی (ذوالقرنین) بود که میان مشرق و مغرب را گشت و به سد یأجوج و مأجوج رسید. یهودیان سپس جواب این مسائل را به فرستادگان دادند. پرسش چهارم هم درباره زمان برپایی قیامت بود. فرستادگان قریش به مکه برگشتند و نزد ابوطالب جمع شدند و از پیامبر(ص) هرآنچه قرار بود پرسیدند و رسول خدا(ص) گفت فردا جواب‌هایش را می‌دهم و در این وعده ای که داد «ان شاء اللَّه» نگفت. به همین جهت چهل روز وحی از او قطع شد تا آنجا که رسول خدا(ص) غمگین شد و یارانش که به وی ایمان آورده بودند به شک افتادند، و قریش شادمان شده، شروع کردند به مسخره‌کردن و آزار. ابوطالب سخت اندوهگین شد. پس از چهل شبانه‌روز سوره کهف بر پیامبر(ص) نازل شد. رسول خدا(ص) از جبرئیل سبب تاخیر را پرسید که او گفت ما قادر نیستیم از پیش خود نازل شویم جز به اذن خدا. امام صادق(ع) سپس به داستان اصحاب کهف پرداخت. علامه طباطبایی، ضمن بیان اختلاف در روایات درباره داستان اصحاب کهف، روایت مذکور را روشن‌ترین روایت در این باب دانسته و آن را خالی از تشویش معرفی کرده؛ با این حال اشکالاتی هم به آن وارد کرده است.
- آیات مشهور سوره کهف : آیه مشیت (آیه 23 و 24)، آیه در خصوص سجده ملائک بر آدم (آیه 50)، آیه قل انّما (آیه 110)
- در جلد 12 تفسیر نمونه آمده هر کس این سوره را در روز جمعه تلاوت نماید خداوند گناهان او را در جمعه بعد بیامرزد ( طبق روایتی او را از گناه تا جمعه بعد باز دارد) و به او نوری می بخشد که به آسمان ها می تابد و از فتنه دجال محفوظش می دارد. ضمناً ار امام صادق نقل شده که اگر کسی هر شب جمعه سوره کهف را بخواند شهید از دنیا می رود و با شهدا مبعوث می شود و در روز قیامت در صف شهدا خواهد بود
- کلینی در جلد دوم اصول کافی از امام صادق نقل کرده که هر کس آیه آخر سوره کهف را در هنگام خواب بخواند هر ساعتی که بخواهد از خواب بیدار می شود.
