آشنایی با سوره مریم
آشنایی با سوره مریم قرآن کریم:
آشنایی با سوره مریم
- این سوره در جزء شانزدهم قرار دارد.
- این سوره از سور مکی ست.
- این سوره به دلیل نقل داستان حضرت مریم به این نام خوانده می شود
- خرمشاهی در کتابی با نام سوره مریم نام دیگر ان را کهیعص دانسته چون سوره با این حرو مقطعه آغاز می شود.
- این سوره جزو سوره های مثانی و کمتر از نیم جزء قران می باشد
- این سوره در ترتیب کنونی مصحف نوزدهمین سوره می باشد.
- این سوره در ترتیب نزول قران چهل و چهارمین سوره است
- این سوره 98 آیه، 972 کلمه و 3935 حرف دارد.
- سوره مریم دهمین سوره ای ست که با حروف مقطعه آغاز می شود.
- سوره مریم دارای دو ویژگی است: نخست اینکه به هنگام بیان داستان پیامبران بزرگ و داستان مریم از واژه «اُذْکُر» به معنای فرمان به یادآوری و یادکرد استفاده کرده است و دوم اینکه واژه «رحمان» از صفات خداوند ۱۶ بار در این سوره به کار رفته تا به گفته برخی رحمت و مهر گستردهخداوند را نسبت به همه پدیده‌ها و موجودات به ویژه پیامبران و مؤمنان نشان دهد.
- علامه طباطبایی در جلد 14 از تفسیر المیزان پیام اصلی این سوره را بشارت و انذار دانسته که در قالب داستان ههای پیامبران بیان شده است. در تفسیر نمونه محتوای سوره مریم به چهار بخش تقسیم شده است: ابتدا سرگذشت انبیا و سپس مسائل مربوط به قیامت و در ادامه مواعظ و نصایح مربوط به بخش قبل و در انتها اشاراتی مربوط به قران، نفس فرزند از خداوند و بیان مسئله شفاعت و…
- داستان های بیان شده در سوره کهف : داستان زکریا و تولد مهجزه آسای یحیی ( آیه 2 تا 15)، داستان مریم و تولد عیسی ( آیه 16 تا 37)، داستان گفتگوی ابراهیم آزر و تولد اسحاق و یعقوب (آیه 40 تا 50)، داستان ندا شنیدن موسی از طور و پیامبری هارون (آیه 52 و 53)، داستان رسالت اسماعیل (آیه 54 و 55)، داستان ادریس (آیه 56 و 57)
- شان نزول آیه 64: طبرسی در جچلد ششم مجمع البیان آورده پس از نزول داستان اصحاب کهف و ذوالقرنین و روح، مدتی بر پیامبر وحی نیامد. پیامبر ناراحت بود که چرا فرشته وحی نمی آید. بعد از مدتی جبرائیل نازل شد و این آیه را آورد که من به دیدار تو مشتاق ترم ولی هرگاه از طرف خدا مامور شوم می آیم.
- در خصوص شان نزول آیات 66 و 67 در جلد ششم مجمع البیان طبرسی آمده که ابّی ابن خلف جمحی استخوان پوسیده مرده ای را در دستان خود خرد می کرد و می گفت محمد مدعی ست که بعد از مرگ دوباره برانگیخته می شویم در حالی که استخوان های ما پودر شده اند. این آیه نازل شد که به زنده شده بعد از مرگ تاکید می کند همانگونه که در ابتدای خلقت زمانی که هیچ چیز نبود و او ما را خلفق کرد.
- در همان کتاب در باره شان نزول ایات 77 تا 80 آمده که ابواسحاق ثعالبی با اسناد به خباب ابن ارت روایت می کند که طلبی از عاص ابن وائل داشتم. به تقاضای طلب خود رفتم. او گفت تا منکر محمد نشوی طلبت را نمی دهم. خباب می گوید به گفتم به خدا تا تو بمیری و زنده شوی منکر محمد نخواهم شد. او گفت شما می گویید بعد از مرگ زنده می شویم و در بهشت طلا و نقره و حریر است، پس مرا مهلت ده تا در بهشت طلبت را بدهم چرا که اگر حرف شما راست باشد سهم من در بهشت بشتر از توست. این ایات در جواب عاص ابن وائل نازل شده است.
- آیه 96 سوره مریم مشهور به آیه ودّ است که در جلد دوم تفسیر عیاشی به روایت از امام صادق نقل کرده اند که این آیه در شان علی ابن ابیطالب نازل شده است. روزی پیامبر برای علی دعا می کرد و از خداوند می خواست تا محبت علی در دل های مومنان و هیبت و عظمت وی در دل های منافقان قرار بگیرد که این آیه نازل شد.
- آیات مشهور سوره کهف : آیه ود (آیه 96)
- در جلد 13 تفسیر نمونه از امام صادق نقل شده است که هر کس مداومت بر خواندن سوره مریم داشته باشد از دنیا نخواهد رفت مگر اینکه خدا به برکت این سوره او را از نظر جان و مال و فرزن بی نیاز می کند.
